In de NRC van 1 juni
bespreekt Hester Carvalho een aantal electropop cd’s. Zo goed als zij die cd’s
vindt, vind ik ze niet. Maar er zaten wel erg goede nummers tussen. Ik ben eens
gaan kijken op een lijstje van spotify zelf die ik ooit bewaard had en daar vond ik ook een paar juweeltjes tussen zitten. Zoals bijna altijd val
ik vooral voor de nummers waar een ik een mooie omfloerste vrouwenstem hoor.
De
enige vrouw die niet echt in het rijtje hoort is Florence (van + The Machine).
Die cd vind ik bij eerste (en waarschijnlijk laatste) beluistering tegenvallen. De vorige studioplaat vond ik erg mooi. Op die cd wist ze haar gevoel voor
drama nog binnen de perken te houden. Nu is het wel erg veel galm en loeiende
crescendo’s. Er staat wel 1 heel mooi nummer op. Live weet ze dat gevoel voor
drama ook mooi vorm te geven. Met haar handelsmerk smachtend wat rechts omhoog
kijken, versterkt dat helemaal. Daarom als extraatje een video van Water Gave
Me. Door dit ene nummer en de manier waarop ze het live brengt, is ze al een
favoriet geworden. Ook al brengt ze nooit meer een fatsoenlijke plaat uit.
- Ibeyi – Oya
- Sivu – Can’t Stop Now
- Glasser – Tremel
- Beacon – L1
- Beacon – Bring You Back
- Banks – Beggin For Thread
- Elliot Moss – Best Light
- Marian Hill – Lips
- George Fitzgerald – Full Circle
- Florance + The Machine – Long & Lost
- Unknown Mortal Orchestra – Can’t Keep Checking My Telephone
- Applescal - For Lovers
- Jamie Xx - Seesaw
Zo dit is weer eens wat anders dan al die lijstjes met country en folkzangers. Daar heb ik trouwens ook al wel een mooi lijstje over liggen. Misschien meer iets voor een slechte zomerdag.
