maandag 5 november 2018

Lijstje 75


Ik kreeg dit weekend de vraag of ik niet nog eens een mooi soullijstje kon maken. Men bleek minder gecharmeerd van mijn mooie lijstje garagepunk. Het toeval wil dat ik enige tijd terug een lijst heb gemaakt met mijn favoriete soulnummers. Niet zo maar Soul, maar Southern Soul. Dat is de meest opwindende, meeslepende en ontroerende soul die er is. Ik ben een half uurtje gaan zitten en de nummers die toen naar boven kwamen staan in deze lijst.
Afbeeldingsresultaat voor muscle shoals
De muzikanten van Muscle Shoals Studio,
die op veel van de nummers meespelen
  1. Sam Cooke – Bring It On Home
  2. Aretha Frankin – I Never Loved A Man
  3. Wilson Pickett – In The Midnight Hour
  4. Clarence Carter – Snatching It Back
  5. Al Green – Love And Happiness
  6. Sam & Dave – Hold On, I’m Coming
  7. Etta James – I’d Rather Go Blind
  8. Laura Lee – Dirty Man
  9. Shirley Brown – Woman To Woman
  10. James Carr – Dark End Of The Street
  11. Staple Singers – I’ll Take You There
  12. Joe Tex - Buying A Book
  13. Don Covay – See Saw
  14. Bobby Womack – Arkansas State Prison
  15. Percy Sledge – True Lover Travels On A Gravel Road
  16. Candi Staton – I’d Rather Be An Old Man’s Sweetheart


Voor wie nog niet genoeg hier aan heeft. Die raad ik aan de lijst Take Me To The River te luisteren. Take me to the river is een verzamelcd met allemaal bekende en vooral onbekende southern soul. De cd staat niet op spotify, ik heb hem daarom gereconstrueerd. Voor zover dat mogelijk is. Niet alle nummers staan op spotify.

donderdag 25 oktober 2018

Lijstje 74


Afbeeldingsresultaat voor fuzztones


Al twee dagen hoor ik harde gitaren, schreeuwende zangers en gierende orgeltjes door mijn huiskamer denderen. Primitieve, elementaire rock ’n roll krijgt al heel lang te weinig aandacht in mijn luistergedrag. Een vriendin die alleen van jazz houdt helpt ook niet echt. Ik zag dat het al weer drie jaar geleden is dat ik een lijstje met allemaal garage punk heb gemaakt. Hoogste tijd voor een nieuwe. Vroeger kreeg het een stuk meer aandacht, maar toch zitten er nog gaten in mijn kennis. Ik heb de afgelopen dagen ook dingen gehoord die ik nog niet kende. En uit dat alles heb ik een lp gedestilleerd. 10 nummers, 5 per kant, in net iets meer dan een half uur. 

  1. Ramones – She’s The One
  2. Lime Spiders – Slave Girl
  3. Fuzztones – Ward 81
  4. Stems – Sad Girl
  5. Sick Rose – A Kiss Is Not Enough
  6. Gories – I Think I’ve Had It
  7. Fleshtones – R.I.G.H.T.S.
  8. Chesterfield Kings – Running Through My Nightmares
  9. Lyres – Help You Ann
  10. Barracudas – Summer Fun

woensdag 3 oktober 2018

Lijstje 73



In mijn map met mogelijke lijstjes staat ook nog een lijstje dat heet lijstje 39. Het begin van dit lijstje komt uit mei 2015. Het was een nogal rommelig lijstje. Ik heb er wat stukken uitgehaald. En niets meer aan toegevoegd. Dus het is allemaal oud spul. Maar blijft leuk om te horen. 
Van Bob Dylan blijf ik veel werk uit zijn bootlegseries leuker vinden dan de originele. Bijvoorbeeld voor deze Most of the time van Oh Mercy. I989 werd deze lp goed ontvangen. Ik vind de lp versie minder. Het klinkt gedateerd zoals Stephen Thomas Erlewine in The Allmusic Guide opmerkt. Maar Erlewine schreef de recensie enkele jaren nadat de lp was uitgekomen. De eerste versie van allmusic.com komt uit 1991. Ze hebben er ook enkele jaren over gedaan om de databank met recensies  te vullen. De recensie van Oh Mercy komt duidelijk uit een wat later tijdstip Toen was de productie van Daniel Lanois niet voor iedereen meer zo hip. Erlewine noemt het een wazige productie. Ik kan me daar wel in vinden. In the bootleg versie is het een mooi liedje, met een sterke melodie. In de versie op Oh Mercy zit vooral veel “sfeer”. En daardoor wordt het een lange stroom zonder enig accent. Het kabbelt voort en verveelt ook snel. En juist de versie van alleen Dylan op gitaar is plotseling veel levendiger. 

Afbeeldingsresultaat voor bobbie gentry
Bobbie Gentry
  1. Aztec Camera – Oblivious
  2. Yuna – Island
  3. Bobbie Gentry – Mississippi Delta
  4. Tessa Rose Jackson – King’s Horses
  5. Primitives – Way Behind Me
  6. John Cale – You Know More Then I Know
  7. Toby – Breathe
  8. Iron & Wine – Singer And The Endless Song
  9. Dave Mason – Only You Know And I Know
  10. Sadies – Starting All Over Again
  11. Bob Dylan – Most Of The Time (alternate version)

maandag 24 september 2018

lijstje 72

Na enkele maanden stilte weer eens een lijstje. Ik had er een hele tijd geen zin meer in. En dacht al even dat het afgelopen zou zijn met de lijstjes. Ik keek laatst nog eens door de lijst met lijstjes. En vond die lijst toch wel zo leuk dat ik nog even wil doorgaan. Het dwingt me om goed na te denken wat ik bij elkaar zet. En het is een mooi excuus om ook weer eens wat oude nummers te beluisteren.
Dit lijstje is totaal geïnspireerd op het eerste nummer van de nieuwe plaat van Paul Weller. Ik had een lijstje gemaakt met nieuwe releases in het singer / songwriter genre. Het meeste was Amerikaans. Paul Weller viel er buiten omdat hij overduidelijk Brits is. En dat bracht me op het idee om eens typisch Britse singer / songwriters eens in het zonnetje te zetten. Met daartussen een Australier en een Nieuw Zeelandse band. Maar dat zijn ook een soort Britten. Ze woonden ook beiden een tijd In Engeland. Het nummer van de Zombies staat erin omdat Rod Argent mee speelt bij Paul Weller. 
Ik heb mijn best gedaan het een beetje over de jaren te verpreiden. Hoewel ik daarin wel een beetje vals speel. Het nummer van Robyn Hitchcock is van een plaat uit 2017. Maar Robyn Hitchcock is inmiddels 65. De meeste van de artietsen die in dit lijstje staan zijn 60-ers en 70ers. Ik heb de geboorte jaren er even bij gezet
1. Paul Weller (1958) – The Soul Searchers
2. Zombies ( 1945) – Time Of The Season
3. Michael Kiwanuka (1987) – You’ve Got Nothing To Loose
4. The Chills (1963) – Deep Belief
5. Ed Kuepper (1955) – Electrical Storm
6. Wire (Alle 4 Rond 1954) – Diamonds In The Cup
7. Robyn Hitchcock (1953) – Sayonara Judge
8. John Cale (1972) – The Thoughtless Kind
9. John Martyn (1948 – 2009) – Don’t Want To Know
10. Peter Blegvad (1951) – How Beautifull You Are
11. Peter Hammill (1948) Fogwalking
12. Bryan Ferry (1945) – Driving Me Wild
13. Belle And Sebastian (1968) – I Want The World To Stop
14. The Unthanks (Ongeveer 1980) – Sad February

zondag 3 juni 2018

Lijstje 71


Het is zomer, je krijgt zin in zomermuziek. En ik goede jazz. Ik heb me daarbij vooral laten leiden door wat ik aan jazz de afgelopen maanden had verzameld. Met een ruime definitie van jazz. Zeg maar de North Sea Jazz definitie. En zo kwam ik wel op heel wat moois uit. 

Ezra Collective
Dit was het lijstje waar ik uiteindelijk na wat wikken en wegen op uit kwam. Er staan een paar dingen in die van eerder zijn, zoals Gill Scott-Heron. Maar dan heb ik het over 2009. Wel al bijna 10 jaar oud, maar als je zo oud bent als ik, dan is 10 jaar niets. 

  1. Nostalgia 77 – Measures
  2. Dinosaur – Quiet Thunder 
  3. Corduroy – Chowdown
  4. Curtis Harding – Next Time
  5. Sparks - Edith Piaf (Said It Better Than Me)
  6. Leon Bridges – Bad Bad News
  7. Jeangu Macrooy – How Much I Love You
  8. Dayme Rocena – Lo Que Fue
  9. Sly & Robbie, Nils Petter Molvaer – Rock Stone Noah Bingie
  10. Ezra Collective – Juan Pablo
  11. Gill Scott-Heron & Brian Jackson – Johannesburg
  12. Moses Boyd – The Balance
  13. Littel Axe – Deep River (Dub)
  14. Anoushka Shankar – Boat To Nowhere (Matt Robinson Remix)
  15. Sampha – (No One Knows Me) Like The Piano
  16. Zara Mcfarlane – In Between Worlds


Zara Mcfarlane 

zondag 13 mei 2018

Lijstje 70 Jack Bruce (1943 - 2014)

Christian Sahm
Ergens in de jaren 80 hoorde ik het nummer The Consul At Sunset van Jack Bruce bij een aflevering van het geweldige Heartlands van  Stoffer en Bentz. Ik kende Jack Bruce uiteraard als de bassist van The Cream. Maar dat nummer was een openbaring: Jack Bruce bleek veel meer te zijn dan de bassist van de Cream: hij was het genie van The Cream, nummers als White Room en Sunshine of your live waren door hem geschreven en gezongen. The Consul At Sunset  komt van zijn derde slolo lp. En gaat over de consul uit het boek Under the Vulcano van Malcolm Lowry. Het boek speelt in Mexico. En ook het nummer heeft een Latijns-Amerikaanse inslag. Iets wat ik niet verwacht had van een Engelse rocker. Toen ik meer van hem ging beluisteren bleek dat zijn muziek helemaal niet in hokjes te passen viel. Hooguit in de categorie Engelse artiesten die alle invloeden om hen heen in zich opzogen. Zijn muzikale erfenis omvat uiteraard rock, maar ook folk, jazz, world, soul.  

Het probleem is alleen dat zijn carrière een enorme rommel was. Iedere band viel na een lp uit elkaar, het songmateriaal was vaak matig, een heroïneverslaving op het hoogtepunt van je carrière helpt ook niet. Kortom uit die enorme berg rommelige platen is het moeilijk het goede te destilleren. Maar als je dat eenmaal hebt gedaan hou je een virtuoos gespeeld en gezongen oeuvre over. Vaak kon hij in de samenwerking met anderen zijn klasse laten zien. 

Ik een setje van een aantal nummers samengesteld die de diversiteit van zijn oeuvre goed laat zien. De bluesrock van The Cream, de folk in sommige van zijn soloplaten, de jazz met Kip Hanrahan en enkele prachtige ballads zoals het innemende Child Song. Ik kan de lijst nog moeiteloos verdubbelen. Maar als introductie op zijn werk voldoet dit heel goed.  



1. The Cream - Sunshine of your love
2. Jack Bruce - He The Richmond
3. Jack Bruce - The Consul At sunset
4. Kip Hanrahan - Shadow Song
5. Jack Bruce & Bernie Worrell - Time Repairs
6. Kip Hanrahan - All Us Working Class Boys
7. Golden Palominos - Working Harder
8. Robin Trower & Jack Bruce - Carmen
BBM: Bruce, Baker (Gary) Moore
9. Jack Bruce - Child Song
10. Jack Bruce - The Food
11. Jack Bruce Kwela
12. BBM - Waiting In The Wings

vrijdag 9 februari 2018

Lijstje 69

Vandaag kwam ik tot mijn genoegen er achter dat To Be Still van Alela Diana eindelijk op spotify staat. Andere lp’s stonde er al op maar juist deze , die ik zo mooi vind, ontbrak. Verder ben ik in de archieven gaan duiken om uit oude lijstjes wat te verloren gewaande nummers te halen. Die oude lijstjes zijn opzetten voor te publiceren lijstjes. Sommigen zijn al jaren oud. Zal ik ooit een lijstje publiceren met alleen Franstalige nummers? Het is wel mijn streven. Of het lukt weet ik niet. Tot nu toe ben ik nog niet tevreden met wat ik heb.


Damo Suzuki was trouwens de zanger van de legendarische Duitse band Can. Can had een optreden maar hun zanger was er net vandoor gegaan. Het verhaal gaat dat hij ’s middags de mannen was tegen gekomen en dat hij ’s avonds het eerste concert met Can deed.













  1. Alela Diana - White As A Diamond
  2. Richard Thompson – I Still Dream
  3. P J Harvey – River Anacostia
  4. Turnpike Troubadours – Gin, Smoke, Lies
  5. The Fall – I Am Damo Suzuki
  6. Iron & Wine – Singer And Endless Song
  7. Long Ryders – Ivory Tower
  8. 16 Horsepower – Nobody Cept You
  9. Chieftains – Shady Grove
  10. Melody Gardot – Preacher man
  11. Arthur Lee – Five String Serenade
  12. Belle & Sebastian – Ease Your Feet At The Sea
  13. Trixie Whitley – Breathe You In My Dreams
  14. Marc Almond – Saint Judy





donderdag 18 januari 2018

Lijstje 68

Deze lijst begint met een nieuwe ster aan het country firmament. Met excuses voor de wat cliché opening. Als je denkt dat het nummer ergens op lijkt dan kan dat kloppen. Namelijk op de Chicken Shack’s versie van Etta James’ I’d Rather Go Blind. En als je denkt dat je de zangers vaker gehoord hebt. Ook dat kan kloppen. Het is Christine McVie van Fleetwood Mac. Mijn favoriete zangeres van de band. Veel beter dan de vage gezwijmel van Stevie Nicks>Het is trouwens een aardige lijst geworden. 24 nummers in ruim anderhalf uur. Maar dan heb je ook wat. Ook dit is weer een aardige reis door de tijd. De oudste nummers komen uit 1969 (Chicken Shack, Skip Spence, Monkees). De nieuwste zijn van vorig jaar (oa Lorde, Aimee Mann en ex Byrds bassist Chris Hillman). En van sommigen is er recenter werk, maar prefereer ik de oudere platen. Zoals van het nummer van Chris Stapleton, waar deze lijst mee begint. Hij heeft vorig jaar zelfs 2 cd’s uitgebracht. Maar ze waren voor mij vooral aanleiding om nog eens naar de eerste cd van hem te luisteren. Die is toch echt beter.
Afgelopen week luisterde ik nog eens naar Orphans (Brawlers, Bawlers & Bastards) van Tom Waits. En cd 1 viel me wat tegen. In mijn herinnering was die beter. Maar ik werd wel weer meteen gegrepen door het nummer Puttin’ on the dog. Dus die staat hier wel op. Op de cd van Waits staat ook een cover van een nummer van de lp OAR van Skip Spence. Een lp die in de top 10 cult lp’s staat. het verhaal er om heen is deel van de mythevorming. Skip Spence was een van de oprichters van Jefferson Airplane. Deze lp is in een aantal dagen opgenomen in Nashville. Hoeveel dagen het precies was schijnt niemand te weten. Ik lees 7 dagen en 20 dagen. Hij was net ontslagen uit een psychiatrische kliniek waar hij enkele maanden had gezeten. Skip Spence In zijn pyjama reed hij op de motor naar  de studio. Hij speelt alle instrumenten zelf op de lp. En toen de lp af was vertrok hij op zijn motor en hebben we nooit meer iets van hem gehoord. De lp werd een van de slechts verkopende van de platenmaatschappij. Na Tom Waits daarom als eerbetoon het nummer van de lp die Tom Waits coverde. Er staan overigens nog betere nummers op de lp. Hij staat niet voor niets in de cult top 10. Het is echt een goede lp.

Chris Hillman staat er zelfs twee keer in. Hij speelde ook bij Manassas een band die vooral de band van Stephan Stils was.
Als laatste opmerking: er staat een nummer op van de lp Melodrama van Lorde. De plaat staat in veel lijstjes in de top 5. Op nummer 2 zelfs in het overzicht van Rolling Stone. Ik snap alleen niet waarom het zo hoog staat.

1. Chris Stapleton – Tennessee Whisky
2. Chicken Shack - I’d Rather Go Blind
3. Ryley Walker – The Great And Undecided
4. Camille Yarbrough – Take Yo’ Praise
5. The Brain Jonestown Massacre – Anemone
6. Angelica Rockne – Meet Your Master
Christine McVie
7. Eddie Hinton – I Got A Feeling
8. Lorde – Green Light
9. Manassas – Witching Hour
10. Terry Lee Hale – Beautiful Lie
11. Velvet Crush - Keep On Lingerin’
12. Jayhawks – Guilder Annie
13. John Doe – Little Tiger 
14. Aimee Man – Stuck In The Past
15. Ryan Adams – Magnolia Mountain
16. Scud Mountain Boys – Big Hole
17. Monkees – Don’t Wait For Me
18. Chris Hillman – Wildflowers
19. Son Volt – Windfall
20. Ed Kuepper – Horse  Under Water
21. Ray LaMontagne – Part One – Hey, No Pressure
22. Pogues – Turkish Song Of The Damned
23. Tom Waits – Puttin’ On The Dog
24. Alexander ‘Skip’ Spence – Books Of Moses



donderdag 4 januari 2018

Lijstje 67

Oude muziek voor het nieuwe jaar. Ik hou erg van oude popmuziek. Daarom eens een lijstje met nummers die bijna allemaal van voor mijn (en jouw) verjaardag zijn. De ellende is dat die nummers allemaal zo kort duren. 23 nummers in 1 uur en 3 minuten, met het langste nummer van 3.42 en kortste van 2.02. Het duurt dan wel lang om de playlist te maken. En Jimi Hendrix speelt het intro van Don Covay’s Mercy, Mercy.



1. Buddy Holly – Learning The Game
2. Chuck Berry - Nadine
3. Barrett Strong – Money
4. Ike & Tina Turner – I’m Jealous
5. Fontella Bass – You’re Gonna Miss Me
6. Capitols – Cool Jerk
7. Mickey & Sylvia – Love Is Strange
8. Dion – Born To Cry
9. Albert King – Cross Cut Saw
10. Johnny Sayles – I Told A Lie
11. Tyrone Davis – Can I Change My Mind
12. Barbara & The Browns – If I Can’t Run To You
13. Maxime Brown – Ask Me
14. Jerry Lee Lewis – She Even Woke Me Up To Say Goodbye
15. Mitty Collier – I Had A Talk With My Man Last Night
16. Don Covay – Mercy, Mercy
17. Roy Redmond – Good Day Sunshine
18. Delfonics – Can’t Get Over You 
19. Soul Stirrers (Feat. Sam Cooke) – The Last Mile Of The Way
20. Brenton Wood – Two Time Loser
21. Dan Penn – Raining In Memphis
22. Johnnie Morisette – Black Night
23. Milton Wright – Silence That You Keep