Lijstje 92

Er zijn wel wat parallellen te trekken tussen blues (mijn vorige lijstje) en house. Beiden zijn innovatieve, zwarte genres, die werden verguist door het grote publiek, werden opgepikt door jonge Engelsen, die er hun eigen draai aan gaven en daarna werd het in de loop van de tijd steeds meer een format die in een fantasieloze versie aansloeg bij het grote publiek. Ik overdrijf waarschijnlijk enigszins.
Midden jaren 80 was ik dj in een heel opwindende tijd, de opkomst van hip hop en house. Ik hou meer van house dan van hip hop.

Unsung hero of rock 'n roll Todd Terry

In dit lijstje een aantal oude favorieten. Met als afsluiter een nummer die het meest expliciet de link legt met een genre waarzonder house nooit zou hebben bestaan: dub. Richard h. Kirk (Cabaret Voltaire, Sandoz) heeft ooit een prachtige hommage gemaakt aan dub, in de vorm van een lp die gebaseerd is op samples uit oude reggaeplaten, maar daar ook iets mee doet. Hele mooi lp.

1. Todd Terry – Babarabatiri
2. Inner City Big Fun
3. The Orb – Little Fluffy Clouds
4. Farley “Jackmaster” Funk – Love Can’t Turn Around
5. Frankie Knuckles – The House Music Anthem
6. Leftfield – Afro Left
7. 8080 State – Pacific State
8. Transglobal Underground – Yalla Chant
9. Suns Of Arqa – Mor Mac An Righ
10. Thievery Corporation – The Forgotten People
11. Sandoz – Chant To Jah

Lijstje 91

Ik ben geen echte blueskenner. Ik denk dat ik tussen mijn 16e en 18e nog het meest naar blues luisterde. Maar ik ken genoeg blues om er een leuk lijstje van te maken. Niet alles wat hier op staat kende ik 40 jaar geleden al. Sterker nog: sommige nummers ken ik pas sinds vandaag. Ik heb gekozen voor echte vette 12 bar blues. Een genre dat ik niet al te veel achter elkaar kan horen. Maar dat heb ik ook met Bob Dylan. 
De afsluiter is waarschijnlijk mijn favoriete Aretha frankin nummer. De eerste keer dat ik het hoorde werd ik helemaal weggeblazen. 

1. Muddy Waters – Country Boy
2. John Lee Hooker – Crawlin’ King Snake
3. Sonny Boy Williamson – Help Me
4. Magic Sam – Stop! You’re Hurting Me
5. Elmore James – Early In The Morning
6. Albert King – I’ll Play The Blues For You
7. Jimi Hendrix – Little Wing
8. John Lee Hooker – I Got A Letter This Morning
9. Freddie King, Someday, After A While
10. Otis Rush – Right Place, Wrong Time
11. Don Covay – Steady Roller
12. Otis Taylor – Nasty Letter
13. New Savages – Down The River Blues
14. Aretha Franklin – Today I Sing The Blues. 

Lijstje 90

Meestal maak ik lijstjes met daarin een bepaalde logica. In ieder geval voor mezelf. Ik vind het wel weer tijd worden, dus ging ik op zoek naar wat ik allemaal zo heb liggen. Ik had wat dingen liggen en kon er geen chocolade van maken. Er zat geen logica in en als ik ging schuiven dan hield ik of niets over, of kon niet zo goed bedenken wat er dan nog bij zou moete. En toen dacht ik: “what the hell, vandaag een willekeurige lijst. 
En ik licht er even wat (niet) willekeurige dingen uit. Er is een nieuwe Sparks. Dat is weer een feestje. Grappig, ook altijd tegen de edelkitsch aan, lekkere melodieën, zang die net wel / niet over the top is. Op het eerste gehoor vind ik hun vorige beter.
Full Moon In My Pocket van Swell maps is anderhalve minuut punkchaos. Ik heb de tekst vaak in mijn hoofd zitten als ik een volle maan zie. Aaron Neville staat er bij toeval twee keer in. Ik zag de documentaire Rumble over Indiaanse popmuzikanten. Daarin hoorde ik het nummer Meet the boys at the battlefield. The Wild Tchoupitoulas worden bijgestaan door hun neven, The Neville Brothers. En Aaron hoor je duidelijk meezingen. En de muzikanten die de eerste Neville Brothers platen zo goed maakten hoor je hier ook. 

En misschien is ruim 7 minuten Althae & Donna (Uptown Top Ranking) wat veel. Maar van een goede reggae groove krijg ik niet snel genoeg. Luister daarna ook naar Jerusalem van Devon Irons. Dat is gewoon hetzelfde nummer, alleen met andere melodielijn. In reggae kan dat gewoon. Dit gebeurt heel veel en het leuke is dat niemand daar om maalt. De liefhebber luistert gewoon en bedenkt wat hij de leukste versie vindt. 

1. Izo Fitzroy – Skyline
2. Keyon Harrold – Wayfairing Traveler 
3. William Onyeabor – Ride In Baby
4. The Como Mamas – Move Upstairs
5. Aaron Neville – Hercules
6. Duritti Column – Sketch For Summer
7. Swell Maps - Full Moon In My Pocket
8. Lianne La Haves – Can’t Fight
9. The Wild Tchoupitoulas - Meet The Boys At The Battlefield
10. Roisin Murphy – Overpowered
11. Lana Del Rey – Doin’ Time
12. Sophie Hunger – Le Vent Nous Portera
13. Althae & Donna – Gone To Negril
14. Sparks – Left Out In The Cold
15. Devendra Banhart – My Boyfdriend’s In The Band
16. Devon Irons - Jerusalem 

Lijstje 89

Corona

Ik zit al zeven weken met het nummer Corona del mar van Butch Hancock in mijn hoofd. De lp waar het nummer op staat heb ik ooit in Nijmegen in de uitverkoop gekocht. Butch Hancock werd eind jaren 70 de Bob Dylan van Texas genoemd. Maar Spotify is niet happig op deze Bob Dylan van Texas. Slechts 2 nummers. Dus daar kon ik niets mee. Gelukkig hebben de heren van Calexico een nummer met de titel Corona, ze komen uit Tucson, Arizona. Dat ligt wel in de buurt (1500 km van Austin, Texas). Dit was een mooie aanleiding voor een lijstje country / Americana. 




Ik kan er qua tekst niet veel aan toevoegen. De muziek loopt van 2020 (teleurstellende nieuwe plaat van de sercet sisters, single van mark Lanagan, Damien Jurado) tot 1968 Mr. Bojangles van Jerry Jeff Walker. Mr. Bojangles is natuurlijk ook bekend geworden door Nina Simone. Veel mensen denken ook dat het een jazz nummer is, maar oorspronkelijk is het een folk song. 
Ik zie dat er qua artiesten wat overlap is met de lijst van januari. Maar grappig genoeg geen nummers. 

1. Calexico – Corona
2. Margo Price – Tennessee
3. Fred Eaglesmith – Alcohol And Pills
4. Secret Sisters – Hold You Dear
5. Blaze Foley – Marie
6. Caroline Herring – Long Black Veil
7. Chris Whitley – Dust Radio 
8. Damien Jurado – The End Of The Road
9. David Grey – This Year’s Love
10. John Prine – Angel From Montgomery 
11. Steve Young – Montgomery In The Rain
12. Jerry Jeff Walker - Mr. Bojangles 
13. Kelly Hunt – Delta Blues
14. Alision Krauss – Find My Way Back To My Heart
15. Mark Lanagan – Stockholm City Blues
16. Nick Cave – The Train Song. 

Lijstje 88 Marty Balin

In 1974 waren de jaren 60 toch echt wel voorbij. Alle opwinding en experimenten van de psychedelische jaren waren verdwenen in een mix van nette radiovriendelijke popsongs. Vanaf 1974 waren de jaren 60 hits ook gouwe ouwe. Zo heb ik die nummers ook altijd ervaren: iets uit een tijd die niet van mij was en waar alles wat ertoe deed was gebeurd. Ook John Peel was in 1974 de weg kwijt, wordt duidelijk uit zijn biografie. Als je zijn playlists uit die tijd ziet, dan zie dat hij worstelde hoe hij zijn programma met interessante, nieuwe muziek kon vullen. Bijvoorbeeld op 10 oktober 1974 draaide hij Bachman Turner Overdive, Ted Nurgent, Ann Peebles, John Sabastian. Jeff Beck. Misschien best goed, maar nieuw en sprankelend is het niet.

Marty Balin van de The Jefferson Airplane wijt het aan cocaïne. In Rolling Stone vertelde hij:
“I thought everybody [was] kind of an asshole,”. “It was a period of cocaine then … everybody took cocaine.
Hij zelf hield het bij de drank. 

Marty Balin (1943-2018) is de hoofdpersoon van dit lijstje, zoals je aan de titel kan zien. Crown of Creation was een van de lp’s uit de jaren 60 die ik als tiener al op mijn zolderkamertje draaide. Pas 30 jaar later ben ik me echt gaan verdiepen in de rest van hun werk. Vooral door de box “Love is the song we sing” van Rhino met daarop een prachtig overzicht van de psychedelica uit de periode 64-70 speelde daarin een rol. It’s no secret werd mijn favoriete Jefferson Airplane nummer. En dat bleek van Marty Balin te zijn. Ik vind Marty Balin echt zo’n unsung hero of rock ’n roll. Hij schreef bijna al het materiaal voor de eerste 2 lp’s en veel van de mooiste nummers zijn van hem. 
Hij overleed eind 2018. En het werd hoog tijd om hem eens te eren. Met als laatste nummer een nummer uit de cocaïne jaren. Hij liet zich overhalen om weer mee te doen met Jefferson Airplane vervolg. Hij schreef hun wereldhit (en grootste hit). Een mooi nummer, maar wel zonder het randje die Jefferson Airplane zo goed maakte. 

Het lijstje staat bijna in chronologische volgorde. 

1. Jefferson Airplane – It’s No Secret
2. Marty Balin – I Specialize In Love (zijn eerste single, opgenomen in 1962)
3. The Town Cryers – 900 Miles (1964)
4. Jefferson Airplane – Come Up The Years
5. Jefferson Airplane – Today
6. Jefferson Airplane – 3/5 Of A Mile In 10 Seconds
7. Jefferson Airplane – She Has Funny Cars
8. Jefferson Airplane – Young Girl Sunday Blues
9. Jefferson Airplane – Volenteers
10. Jefferson Airplane – If You Feel
11. Jefferson Airplane – Share A Little Joke
12. Jefferson Airplane – Plastic Fantastic Lover (Live op Woodstock)
13. Jefferson Starship – Miracles (1975)

Lijstje 87 Guitars never die!

De dood van David Roback (Rain Parade, Mazzy Starr) bracht me terug naar de gitaar. Ik hou toch wel heel erg van gitaarbands. Van dit lijstje heb ik ook bijna alle bands in de jaren 80 gezien. Ik ga er niet veel over zeggen. Het zijn 11 nummers die me allemaal na aan het hart liggen. Het zijn wel de jaren 80 (soms begin 90) en de toon is vaak wat donker. Maar hoe harder je dit draait hoe mooier en ook minder zwart wordt het, dan veranderen de nummers in dansnummers waar je heerlijk op kunt springen.

Mazzy Star

1. Mazzy Star – Bells Ring
2. Arthur Lee – Five String Serenade
3. Smashing Pumpkins – We only come out at night
4. Jesus and Mary Chain – Darklands
5. Lou reed & John Cale – Slip Away (A Warning)
6. The Triffids - St. James Infirmary 
7. Thin White Rope – Moonhead
8. The Church – Myrrh
9. Ed Kuepper – Horse Under Water
10. Chills – Pink Frost
11. The Feelies – Slipping (into something)

Lijstje 86

Kent u dat “Krautrock”? Ik moest er aan denken toen ik weer eens de lp time without consequence van Alexi Murdoch weer eens hoorde. Ik kwam zijn naam tegen op facebook. Het is een Britse singer songwriter, met een John Martyn tick. En dat betekent dat hij ook folknummers maakt met lange uitgesponnen improvisaties. Deze improvisaties zijn op basis van een vrij monotone ritmische structuur, met een sterk hypnotiserend effect. En toen ik in een spotify collectie ging zoeken naar vergelijkbare nummers kwam ik ook uit bij Michael Rother (zie mijn blogpost van mei 2012) Michael Michael Rother speelde in verschillende Duitse bands in de jaren 70 (hij begon bij kraftwerk!). Misschien komt het omdat ik in mijn middelbareschooltijd in de buurt van de Duitse grens woonde, of het is de invloed van hippieklasgenoot Hans, maar ik was al vrij jong bekend met Duitse rock. In 1982 heb ik tot mijn schande de eerste anti-atoombom demonstratie gemist omdat ik zo nodig naar een concert van Klaus Schulze moest. Bij Ebing in Zelhem verkochten ze zelfs Yeti van Amon Düül II. Waarbij ik zo stom was om hem niet te kopen. Duitse rock van begin jaren 70 wordt wel krautrock genoemd. Het Britse SoulJazz label heeft een hele mooie verzameling van nummers gemaakt. Daarom staat Hallo Gallo van Neu! (met Michael Rother) erop als nummer van die lp. Beluister ook de andere nummers van “Deutsche Elektronische Musik”. Je moet er van houden. Maar Hallo Gallo van Neu! Is gewoon pure funk: Detroit House avant la lettre. 
En als afsluiter psychedelica in optima forma: “1983” van Jimi Hendrix. Van zijn meesterwerk Electric Ladyland. 

Alexi Murdoch - Home
Ryley Walker – The halfwit in me
Ray Lamontaigne – hey, No pressure
John Martyn – Big Muff
Gravenhurst – Cities beneath the sea
Neu! – Hallo Gallo
Amon Düül II – Sandoz in the rain

Jimi Hendrix - 1983 

Lijstje 85

Ik heb eens wat country verzameld. Dat moet je dan wel zien in de breedste zin van het woord. Ik begin al met een versie van Summertime. Dat nummer is zo mooi dat een goed artiest er een mooie versie van kan maken. Uiteraard heeft Willie Nelson het ook opgenomen. Verder heb ik wel gekozen voor vooral relatief nieuwe dingen. Dat wil zeggen het afgelopen decennium. Het eerste nummer is uit 1997. Daarna een echt nummer van Willie. Alison Krauss heeft al een tijd geen platen eer gemaakt. Ik vond haar de laatste jaren ook niet zo heel goed meer. Daarom ook hier een ouder nummer. Dat ik geweldig vind. Is wel verreweg het beste nummer van de cd. Devendra Brenhart heeft een nieuwe plaat gemaakt (2019). Ik ken niet heel veel van hem, meestal wordt gezegd dat zijn oudere werk beter is, maar dit is ook echt mooi. 

Dan een rijtje van hele goede dames. Al die platen zijn goed. Luisteren. Michael Kiwanuka is een morden soul man. Zijn plaat scoorde hoog in de lijstjes. Ik vind vooral deze single mooi. En toen ik dit hoorde moest ik denken aan Mazzy Star. Ik wilde eerst hun “hit’ erop zetten, maar na beluistering van hun laatste plaat vond ik dit ook goed passen. Kelly Hunt is ook van 2019, net als Mavis Staple, How Gelb en Eleni Mandell. Van Blaze Foley heb ik vorig jaar een biopic gezien. Ik had nog nooit van de goede man gehoord. Hij heeft ook bijna geen platen gemaakt. Hij was bevriend met Townes van Zandt (in de film gespeeld door Ron Sexsmith). Wat in de film opvalt is dat de goede man in een korte, gelukkige, periode van zijn leven een aantal nummers heeft geschreven. En die brengt hij vervolgens de wijde wereld in, in cafe’s met drank, cocaïne en groupies. Hij heeft daarna nauwelijks meer nieuwe nummers geschreven. Dat geldt ook wel voor Townes van Zandt. Als je cd’s met demo’s en eerste sessies hort, dan blijkt dat hij veel nummer al geschreven had voordat hij ze begin jaren 70 op lp verschenen. Vanaf 1976 kwam er ook nauwelijks nieuw materiaal. 

E
en curieus nummer is After the show van Du Blonde. Het is een rara plaat. Kijk alleen al naar de hoes, je vraagt je af waarom iemand zo op de hoes wil staan. Du Blonde heet Beth Jeans Houghton en onder die naam heeft ze een hele mooie plaat gemaakt: vrolijk, eclectisch, beetje folk. Als Du Blonde wilde ze zichzelf heruitvinden als rock chick. Niet echt een vooruitgang. Daarna is ze in een enorme depressie terecht gekomen (in een interview met NME zei ze in 2019 my mental health hasn’t ever been great for any real consistent period of time). Haar nieuwe plaat is daar een verslag van. Die heb ik nog niet gehoord. Op dit nummer hoor je weer iets van de jongere versie. En alleen op basis van haar eerste plaat verdient ze aandacht. 
Tot slot de altijd sympathieke Jason Ringenberg. Met een ode aan The Ramones. Want daar komt cowpunk uit voort: mannen uit het Zuiden die plotseling de opwinding van de stad hoorden. 

1. Doc Watson & David Grisman – Summertime
2. Willie Neslon & Tony Joe White – God’s Only Problem Child
3. Alison Krauss & Union Station – Let Me Touch You For A While
4. Devendra Brenhart – Now All Gone
5. Eilen Jewel – You Cared Enough To Lie
6. The Secret Sisters – Tennessee River Runs Low
7. The Civil Wars – Devil’s Backbone
8. Michael Kiwanuka - Hero
9. Mazzy Star - California
10. Kelly Hunt – Across The Great Divide
11. Blaze Foley – If I Could Only Fly
12. The Black Keys - Sister
13. How Gelb - Anna
14. Eleni Mandell – Ghost Of A Girl
15. Mavis Staple – Heavy On My Mind
16. Josh White Jr. – Jesus Gonna Make Up My Dying Bed
17. Du Blonde - After The Show
18. Jason Ringenberg – God Bless The Ramones