Lijstje 85

Ik heb eens wat country verzameld. Dat moet je dan wel zien in de breedste zin van het woord. Ik begin al met een versie van Summertime. Dat nummer is zo mooi dat een goed artiest er een mooie versie van kan maken. Uiteraard heeft Willie Nelson het ook opgenomen. Verder heb ik wel gekozen voor vooral relatief nieuwe dingen. Dat wil zeggen het afgelopen decennium. Het eerste nummer is uit 1997. Daarna een echt nummer van Willie. Alison Krauss heeft al een tijd geen platen eer gemaakt. Ik vond haar de laatste jaren ook niet zo heel goed meer. Daarom ook hier een ouder nummer. Dat ik geweldig vind. Is wel verreweg het beste nummer van de cd. Devendra Brenhart heeft een nieuwe plaat gemaakt (2019). Ik ken niet heel veel van hem, meestal wordt gezegd dat zijn oudere werk beter is, maar dit is ook echt mooi. 

Dan een rijtje van hele goede dames. Al die platen zijn goed. Luisteren. Michael Kiwanuka is een morden soul man. Zijn plaat scoorde hoog in de lijstjes. Ik vind vooral deze single mooi. En toen ik dit hoorde moest ik denken aan Mazzy Star. Ik wilde eerst hun “hit’ erop zetten, maar na beluistering van hun laatste plaat vond ik dit ook goed passen. Kelly Hunt is ook van 2019, net als Mavis Staple, How Gelb en Eleni Mandell. Van Blaze Foley heb ik vorig jaar een biopic gezien. Ik had nog nooit van de goede man gehoord. Hij heeft ook bijna geen platen gemaakt. Hij was bevriend met Townes van Zandt (in de film gespeeld door Ron Sexsmith). Wat in de film opvalt is dat de goede man in een korte, gelukkige, periode van zijn leven een aantal nummers heeft geschreven. En die brengt hij vervolgens de wijde wereld in, in cafe’s met drank, cocaïne en groupies. Hij heeft daarna nauwelijks meer nieuwe nummers geschreven. Dat geldt ook wel voor Townes van Zandt. Als je cd’s met demo’s en eerste sessies hort, dan blijkt dat hij veel nummer al geschreven had voordat hij ze begin jaren 70 op lp verschenen. Vanaf 1976 kwam er ook nauwelijks nieuw materiaal. 

E
en curieus nummer is After the show van Du Blonde. Het is een rara plaat. Kijk alleen al naar de hoes, je vraagt je af waarom iemand zo op de hoes wil staan. Du Blonde heet Beth Jeans Houghton en onder die naam heeft ze een hele mooie plaat gemaakt: vrolijk, eclectisch, beetje folk. Als Du Blonde wilde ze zichzelf heruitvinden als rock chick. Niet echt een vooruitgang. Daarna is ze in een enorme depressie terecht gekomen (in een interview met NME zei ze in 2019 my mental health hasn’t ever been great for any real consistent period of time). Haar nieuwe plaat is daar een verslag van. Die heb ik nog niet gehoord. Op dit nummer hoor je weer iets van de jongere versie. En alleen op basis van haar eerste plaat verdient ze aandacht. 
Tot slot de altijd sympathieke Jason Ringenberg. Met een ode aan The Ramones. Want daar komt cowpunk uit voort: mannen uit het Zuiden die plotseling de opwinding van de stad hoorden. 

1. Doc Watson & David Grisman – Summertime
2. Willie Neslon & Tony Joe White – God’s Only Problem Child
3. Alison Krauss & Union Station – Let Me Touch You For A While
4. Devendra Brenhart – Now All Gone
5. Eilen Jewel – You Cared Enough To Lie
6. The Secret Sisters – Tennessee River Runs Low
7. The Civil Wars – Devil’s Backbone
8. Michael Kiwanuka - Hero
9. Mazzy Star - California
10. Kelly Hunt – Across The Great Divide
11. Blaze Foley – If I Could Only Fly
12. The Black Keys - Sister
13. How Gelb - Anna
14. Eleni Mandell – Ghost Of A Girl
15. Mavis Staple – Heavy On My Mind
16. Josh White Jr. – Jesus Gonna Make Up My Dying Bed
17. Du Blonde - After The Show
18. Jason Ringenberg – God Bless The Ramones