vrijdag 24 maart 2023

Lijstje 104

Ik herlees mijn oude verhaaltjes bij mijn lijstjes. En ben er zelf zeer tevreden over. Ik zie vaak nog wel spelfouten en typo’s. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik ga ook altijd nog ene keer kritisch luisteren naar wat ik allemaal heb. En bovendien krijg ik zo een hele lange lijst met persoonlijke favorieten: de lijst met alle lijstjes. Ik heb in een moment van onoplettendheid zijn kleine lijstje per ongeluk weg gegooid. Daardoor is de link naar het lijstje in de oud blog posts weg. Maar dat is niet heel erg. In alle posts stond hetzelfde lijstje. Gelukkig heb ik meestal wel een playlijst opgenomen. Dat vind ik toch wel mooi. Dat leest ook leuk, om te zien wat er op een lijstje staat, naar aanleiding van wat ik geschreven heb. Het is haast een dagboek. 

Dus lief dagboek wat heb je vandaag voor me in petto? Een concert van Marc Almond vorige week (16 maart 2023). Niet artistiek heel goed. Wel mooi om hem te zien optreden voor een zaal die duidelijk van zijn muziek houdt. En een lijstje nummer radio van When a aman dies van Doll By Doll (Jackie Leven). Jackie Leven komt best vaak voor in mijn lijstjes. Dacht ik, een zoekopdracht leverde drie hits op. Ik ben fan. Dat zal duidelijk zijn. When a man dies duurt nog geen minuut. Het bezit de magische pathos van Jackie Leven. Ik kan het niet uitleggen. Het is zijn stem. Die qua stijl wel wat weg heeft van Scott walker (niet in klankkeur of timbre). 

Uit die nummer radio kwam vooral veel jaren 80 en eind 70 (Kevin Coyne, Robyn Hitchcock) . Een aantal nummer van die lijst staan hier in. En dat weer ouderwets aangevuld met oude favorieten. Jack Bruce (!). Ook een nummer van Peter Hammill. Ik heb hem twee keer live gezien, hij heeft een aantal bijzondere platen gemaakt, alles is kwalitatief goed en soms zelfs uitstekend. Vision staat ook op een lp van Marc Almond. Maar die versie kan niet tippen aan die van Peter Hammill. Peter Hammill kan hele mooie ballads schrijven. Maar ook rare experimentele dingen maken, die soms lukken en soms ook niet. 


Het eerste deel is vooral Engels. Ik ben later dingen gaan toevoegen die vooral Amerikaans zijn. Die hebben ook een iets andere sfeer. Maar anders wordt het ook saai. Ik was erg onder de indruk van de cover van Gregory Porter van Suzanne. Ik hoorde het op de achtergrond tijdens het eten. Ik was meteen gegrepen door de kracht van de uitvoering. Suzanne was plotseling geen liefelijk liedje meer over een leuk meisje. Maar zijn tekst maakte me duidelijk dat dat helemaal niet het geval is. En als ik nu de tekst lees dan Valt me op dat het een nummer is dat vooral raadselachtig is. Ik krijg zelfs sterk het idee dat het gaat over een man die zich door een vrouw de dood in laat drijven. Namelijk de rivier in. 



  1. Doll By Doll - When A Man Dies 
  2. Kevin Coyne - Marlene
  3. Robyn Hitchcock – I Often Deam Of Trains
  4. Jack Bruce – Theme For An Imaginary Western
  5. Magazine – Rhythm Of Cruelty
  6. The Triffids – Sea Birds
  7. Peter Hammill - Vision
  8. Marc & The Mambas – Black Heart
  9. Grey Delisle – All My Tears
  10. Gregory Porter – Suzanne
  11. Yola – Starlight
  12. Meg Baird – Will You Follow Me Home
  13. Modern Studies – Two Swimmers
  14. The Smile – The Smoke
  15. Karsu – Sonuda
  16. Avishai Cohen – Teardrop
  17. The Durutti Column – Love No More
  18. The Walker Brothers – In My Room


Als laatste nog een opmerking over de foto van Vini Reily (aka The Durutti Column). Ik herinner me vooral de platenhoezen (meer dan de muziek). Waar hij dromerig voor zich uit kijkt, hij net zo als zijn muziek. Als je dan foto’s van hem zoekt vind je heel wat anders: een oude man met holle ogen en een sigaret. Ik had al wel eerder gelezen dat hij ernstig ziek is. Ik heb, uiteraard, gekozen voor een oude foto.