Week 37

Het begin van deze week: ik hoorde bij toeval dit nummer van David Byrne en St. Vincent. St. Vincent is een nieuwe naam die ik al vaker heb geluisterd, maar nooit iets aan vind. Ik kreeg er een associatie mee met Monsoon. Ever So Lonely is een van mijn vele favoriete singles. En donderdag zat ik enkele uren in de auto met een bossa nova cd. Dus daar ook enkele nummers van.

Ook vond ik nog een mooi klein playlistje (van mezelf) met blues numemrs. Die kwam ik tegen nadat ik een nummer van Shuggy Otis zocht. Na wat verder beluistering kom ik tot de conclusie dat ik vooral het blues werk van Shuggy Otis goed vind. Hij heeft ook wat meer funky spul gemaakt, zoals Strawberryletter 23, dat vooral bekend is van The Brothers Johnson. Ik had eerst een nog veel langere lijst met blues nummers aan de lijst willen toevoegen, maar die vielen op het laatst weer af. Vond ze toch niet passen, misschien een andere keer. Ook de reggae is dit keer gesneuveld. Ik had nog een Lee Perry nummer in het lijstje. Maar deze week heb ik eens wat andere World genres vooraan gezet. Ex Bad Seed Barry Adamson had ik eerder in mijn lijst zitten als zanger van een nummer op The Jeffey Lee Pierce Sessions. Dit is van zijn laatste solo cd.

Zo veel geploeter als het vorige week had, zo makkelijk liep het nu. Ik heb weer veel moois gehoord. Verrassend vond ik Richard Hawley. Ik had nog nooit van hem gehoord. Maar hij blijkt al een hele carrière te hebben. Dit is zijn 8^ste cd. Erg mooie cd.

En dan wil ik nog iets langer stilstaan bij het mooiste nummer van de lijst: Nick Drake’s Been Smoking Too Long. Het nummer is geschreven door Robin Frederick. Die naam zei me niets. Op de website van Robin Frederick staat een stukje over het nummer. Het is in een kampvuurliedje dat zij in Frankrijk aan Nick Drake had geleerd en dat tot haar verrassing op een cd van Drake verscheen. Die cd verscheen overigens pas in 1986, 12 jaar na zijn dood. En 19 jaar na de zomer waarin Robin Frederick en Nick Drake elkaar in Aix-en-Provence hadden ontmoet.

En het laatste nummer is een restant van een luistersessie van vorige week. Ik heb een lijst met zo;n 1000 nummers van allerlei lp’s die ik alleen op vinyl heb, of op oude bandjes staan. Daar had ik ook een mooie selectie van door random door de lijst te luisteren. Maar van de 6 liedjes heeft 1 het gehaald. Omdat dit een typisch jaren 80, postpunk curiosum is, met een ontwapende charme. 

1. David Byrne en St. Vincent – Who
2. Monsoon – Ever So Lonely
3. Maria Bethânia – Ye-mele
4. Tamba Trio – Boranda
5. Shuggy Otis – Me and my woman
6. Richard Hawley – Seek It
7. Jesus and Mary Chain – Happy when it rains
8. Barry Adamson – The Sun and The Sea
9. Little Axe – Midnight Dream
10. Nick Drake – Been Smoking Too Long
11. The Raincoats – Dancing in my head