Week 49

Ik mis nu al de reisjes op maandagmorgen naar Enschede. Dat was de ideale tijd om even mijn lijstje af te maken en op internet te zetten. Maar de tijden veranderen en dus ga ik op zoek naar een nieuwe routine om mijn muziek te delen. 

Deze week was Cody ChesnuTT (met twee keer hoofdletter T) de inspiratiebrobn. Zijn nieuwe cd is sterk geïnspireerd op Marvin Gaye. En deed me verlangen naar meer van dit soort soulnummers. Daarvan zijn er ook de afgelopen jaren wel wat gemaakt. En daarnaast heb ik een duik genomen in de historie. Met een aantal oude favorieten als Herculus van Aeron Neville en Let The Funk Flow van EPMD (Erick and Parrish Making Dollars). En nieuwe en oude nummers die ik niet kende.

1. Peaches And Herb – Shake Your Groove Thing
2. EPMD – Let The Funk Flow
3. Frank Ocean - Lost
4. Steve Wonder – Living In The City
5. Sly Stone – If You Want Me To Stay
6. Cody Chesnutt – Where Is Al The Money Gone
7. Imagination – Body Talks
8. The Stone Roses – Fools Gold
9. Christion – I’ve Grown
10. Aeron Neville – Hercules
11. The Blue Nile – Tinsel Town In The Rain
12. Bettye Lavette – Yesterday Is Here
13. Viv Albertine – The False Heart

Week 47

CD van deze week is het titelloze debuut cd van Allah-Las. Wat een prachtplaat is dat. Ik hoorde het nummer in een ander Spotify lijstje. Ik veerde meteen op toen ik er een nummer van hoorde. Mijn eerste gedachte was dat het een 60ties nummer was. Maar het blijkt uit 2012 te komen. Maar helemaal met het geluid van 45 jaar geleden. 1967 is wel ongeveer het jaar waar je de sound moet situeren. Het is wel zo mooi dat ik er twee nummers van het opgenomen. De cd deed met meteen denka aan Changing the Colors of Life van Los Chijuas. of te wel in het Spaans: Estan Cambiando los Colores de la Vida. Dit is een van mijn all time favoriete vrolijke sixties garage pop. De band komt ergens uit Zuid Amerika. Ik kende het nummer met de Engelse tekst. Maar op Spotify staat het met een Spaanse tekst. Probleem is wel dat de opname kwaliteit van dit nummer veel minder is dat de Engelse versie die op de Rhino verzamelaar Nuggets II staat. Voor Nuggets op Spotify zie hier een mooie verzameling.

Producer van de Allah-Las blijkt Nick Waterhouse te zijn. Ik kende hem niet maar hij bleek een 60ties soul pastisch te hebben gemaakt. Op de een of andere manier vind ik de rock die ouderwets klinkt beter dan soul die de jaren 60 imiteert. Maar goed toch even een nummer om te vergelijken. 

Verder is deze week een nogal gemakzuchtige lijst. Het bevat allerlei losse nummertjes waarvan ik vond dat ze wel in een lijstje konden komen. Die nummers komen uit bijna allemaal uit andere lijstjes. Mijn eigen inbreng beperkt zich Slapp Happy en Bill Nelson. Ik ben een groot van Peter Blegvad. En die speelde in de jaren 70 in Slapp Happy. Die platen waren destijds moeilijk te krijgen en ik heb ze nooit gehoord. Dit is mijn eerste kennismaking met Slapp Happy. Ik geloof wel dat ik het solowerk van Blegvad beter vind. Dat komt vooral weer door het feit dat de stem van Dagmar Krause (waar ik ook al wat van kende) mij niet zo kan bekoren. Volgens mij verscheen de lp Quit Dreaming and get on the beam als suggestie onder een van de Slapp Happy lp’s. Het titelnummer heb ik al sinds de tijd dat ik het op een cassette heb gezet in mijn hoofd zitten. Cassettes luister ik al zeker 15 jaar niet meer. Dus dit had ik nog veel langer geleden voor het laatst gehoord. Met de filosofische zin “People who do things, are people who get things done”

Maggie Bjorklund speelde op Crossing Borders (gezien), net als The Civil Wars (niet gezien).

1.       Maggie Bjorklund – Summer Romance

2.       Slapp Happy -  Slow Moon’s Rose

3.       The Civil Wars – 20 Years

4.       Allah-Las – No Voodoo

5.       Sean Rowe – Downwind

6.       Nick Waterhouse – Say I Wanna Know

7.       Sophie Hunger – Perpetrator

8.       Torre Florin – Firestarter

9.       Matt Sweeney – Storms

10.   Allah-Las – Tel Me (What’s On Your Mind)

11.   Los Chijuas.- Estan Cambiando Los Colores De La Vida

12.   Case Mayfield – Feed Me

13.  Bill Nelson - Quit Dreaming And Get On The Beam

Week 46

Ik zag afgelopen week Soundgarden bij Jools Holland. Toen ik dat hoorde wist ik waar ik deze week zin in heb: stevige, min of meer rechtlijnige rock. En het lijstje heb ik toen ook meteen nadat ik de aflevering gezien had gemaakt. En die was snel gemaakt: je neemt enkele favorieten en vult die aan met onbekende dingen. Ik vind het wel altijd leuk om er enkele nummers aan toe te voegen die ik nog niet ken. Spotify biedt de mogelijkheid om snel ook wat andere dingen te luisteren. Red Temple Prayer van Sister Double Hapiness is een van de oude favorieten. Het nummer komt al jaren op door mij gemaakte verzamelen cd’s voor. Het is een perfecte rock song: wat donkere zang, een stevig mid tempo ritme, luide gitaren en natuurlijk de song van meester Roky Erickson. Ik heb het nummer de afgelopen week weer minstens 5 keer gehoord en het viel me nu pas op hoe onverstaanbaar de zang is. Zeker het eerste couplet is volstrekt onverstaanbaar, het is een soort geprevel. Ik vraag me zelfs af of de zanger de tekst wel kent. Ik heb het origineel nog eens beluisterd en ook daar kan ik niet zo veel van de tekst maken. Deze versie is wel de beste versie van het nummer, ze overtreffen Roky Erickson. Hoogtepunt is de drumslag op 3.16 minuten. Dat is zo’n slag waarbij iedere rechtgeaarde rock liefhebbeer even zijn hoofd naar beneden schudt. Probeer het maar eens. Het maakt de luisterervaring van dit nummer af. Maar van Roky Erickson zelf krijg ik nooit genoeg.

Ik heb vorige week ook enkele stukken van de nieuwe Neil Youg geluisterd. De recensie in de NRC was lovend. Maar ik vind er niet zo veel aan. Zijn gitaarwerk blijft geweldig, maar het meandert wel erg rustig voort. Daarom maar een ouder nummer van hem. Thin White Rope stond ook al eerder op verzamel cd’s En waarschijnlijk al op verzamelcassettes. Het lijkt als of er twee nummers op staan. Maar op de cd heet het nummer America / The Ghost. Omdat ze bij elkaar horen staan ze er beide op. Screaming Trees kende ik ook al langer maar is nog nooit op een verzameling gekomen.

Nieuw zijn Temple of the dog en Two Door Cinema Club. Two Door Cinema Club was in dezelfde aflevering van Jools Holland te zien. Temple of the dog is een gelegenheidsband met daarin ook Chris Cornell van Soundgarden. Ik kende alleen de naam. Ik kon het nu eindelijk een s luisteren. Het is niet zo goed als de recensies zeggen, maar er staan wel goede nummers op. Om af te sluiten een oude favoriet (Husker Du) en een recente favoriet (De Staat).

1. Soundgarden – Been Away Too Long
2. Two Door Cinema Club – Handshake
3. Sister Double Hapiness - Red Temple Prayer (Two Headed Dog)
4. Neil Youg – Eldorado
5. Roky Erickson – The Wind And More
6. Thin White Rope  - America / The Ghost
7. Screaming Trees – Nearly Lost You
8. Temple Of The Dog – Pushin’forward Back
9. De Staat – Rooster Man
10. Hüsker Du – Don’t Want To Know If You Are Lonely

Week 45

Deze week ontstond vorige week zondag toen ik ´s avonds wat zat te zappen op spotify. Het begon met The Golden Palominos, een soort van superband rond drummer Anton Fier, met het neusje van de zalm aan New Yorkse muzikanten uit de jaren 80. De zanger is een oude bekende. Wie raadt wie het is krijgt een cd van hem uit eigen collectie. Toen ben ik nog wat meer gaan luisteren uit die scene. Lounge Lizards, Bill Laswell. De rest van de week heb ik heel weinig muziek geluisterd. Vrijdagavond heb ik er nog eens naar geluisterd. En had natuurlijk nog het lijstje electro van enkele weken terug. Daar heb ik toen nog enkele nummers van ingevoegd.En Voila deze week was klaar.

1. The Golden Palominos – (Something Else Is) Working Harder
2. Lounge Lizards – Sharks
3. The Pop Group – We Are Time
4. Sussan Deyhm – Tell Me (Adrian Sherwood Productie)
5. Bootsey Collins – (Wannabee) Kissin’You, Bootsy Goes Prince
6. Maghrebka & Bill Laswell – From Mekka To Najaf
7. Nils Petter Molvaer – Solid Ether (Funkstorung Mix)
8. Gorrilaz – Dirty Harry
9. Julee Cruise – Falling
10. Dead Can Dance – Opium
11. Flexa Lyndo – Love The Bomb, Zat In De Soundtrack Van De Belgische Film Control X, Mooie Film
12. Grimes – Genesis