Lijstje 58

In de herfst heb ik altijd zo een lijstje met mooie folk en andere Americana bij elkaar geharkt. Maar Dat was lijstje 57 al. Daarom een ander lijstje uit de kelder. In die kelder bevinden zich nog heel wat halve lijstjes. Deze was al af. Ik heb er nog een, maar die lijkt qua sfeer op de vorige dus die komt een andere keer. Waarschijnlijk. Lijstje 58 is ontstaan uit de release radar van Spotify. Daar stond Blacksmith van Jah Wobble in. Jah Wobble heeft in de loop van de jaren erg veel moois gemaakt. Vooral omdat hij nooit te beroerd is van de gebaande paden af te wijken. Hij heeft ook heel veel met muzikanten uit de hele wereld gedaan. Vanuit een carrière oogpunt is het waarschijnlijk heel slecht om iedere keer wat anders te doen. Maar het leverde wel interessante muziek op. Soms helemaal niet mijn ding, soms erg leuk. Juist het feit dat ik niet alles van hem goed vind, maakt me een fan. Blacksmith is een nummer waarvan ik verschillende versies heb verzameld. Dit omdat ik de versie van Steeleye Span zou goed vond, dat ik nieuwsgierig werd naar andere versies. Er is bijvoorbeeld ook een noga neuzelige versie van Bob Dylan (maar ja dat is logisch).

Jah Wobble maakte er folkdub van. En kon ik twee kanten opgaan. Naar de folk of de dub, Aangezien ik meestal naar de folk ga, ben ik dit keer naar de dub gegaan. `in de breedste zin van het woord. Aan het eind is het woord aan Sun Ra. Gewoon de beste experimentele artiest uit de Jazz. Ik denk dat er geen artiest is waar liefhebbers van jazz een grotere hekel aan kunnen hebben. Voor veel mensen is het werk van Sun Ra een atonale kakafonie, die het woord muziek nauwelijks waardig is. En ik moet zeggen: hij heeft ook veel vreselijke dingen gedaan. Mensen denken vaak dat het een groep muzikanten is die maar wat doen en allemaal door elkaar heen toeteren. Bij Sun Ra is het tegendeel het geval. Het is een vaste groep muzikanten waar Sun Ra ook een absolute trouw van verlangde. Er werk heel veel gerepeteerd en geëxperimenteerd. Stukken zijn dus nooit spontaan ontstaan. Zoals bij Wim T. Schippers alle Uhh’s en haperingen in het scenario staan, zo is ook de schijnbare kakofonie van Sun Ra strak geregisseerd. Luister eens aandacht naar de 21 minuten Space Is The Place. Wat ik vooral hoor is gospel.

Sun Ra speelde ook nooit nummers twee keer hetzelfde. Van Space Is The Place bestaan veel versies. Naast een 21 minuten versie heb ik geheel andere versie van 10 minuten gezet. Enjoy!

Jah Wobble

1. Jah Wobble – Blacksmith (dub)
2. Transglobal Underground – Taal Zaman
3. Talvin Singh – Mombasstic
4. Nitin Sawhney – Migration
5. Nols Petter Molvaer – Gilimanuk
6. Afric head Charge – Head to glory
7. Bonoboo – Dont’t wait
8. Sandoz – Drum Meditation
9. Afro Celt sound system – Whirl – Y-Reel1
10. Deep Forest – Martha’s song
11. Natacha Atlas – Kidda
12. Mari Boine – Vuoi Vuoi Me
13. Sheila Chandra – Shanti, shanti shanti
14. Le peuple de l’herbe – sexual attraction
15. Cedric ‘Im’ brooks – Give Rasta glory
16. Sound dimension – Rockfort rock
17. Sun Ra - Space Is The Place
18. Sun Ra - Space Is The Place