De naam Dennis Bovell kwam spontaan naar boven. Een compilatie met zijn eigen werk vond ik niet erg spannend. Daarom heb ik gekozen voor een mooie productie hem. Bovell werkte begin jaren 80 veel met punkband. Hij vertelt daarover dat hij veel tijd besteedde aan een soort muziekles. Omdat ze nauwelijks konden spelen. Linton Kwesi Johnson speelde het liefs met vrienden. Wat ook niet de beste muzikanten waren. Voor Bass Culture wist Bovell hem over te halen goede muzikanten in te huren. Ik had Chant to Jah van Richard H. Kirk (alias Sandoz) al een hele tijd niet meer echt beluisterd. En nu ik dit nummer weer lekker hard door de speakers hoor, dan valt me weer op hoe mooi dit is. Je hoort een sample van Prince Far I, een Jamaicaan die in de UK veel succes had, vooral in samenwerking met Adrian Sherwood. De backing band van Price Far I was Creation rebel. En die hebben enkele hele mooie lp’s met Sherwood gemaakt. Dit is van een nieuwe lp. Helemaal nieuw is het niet, er zit een sample in van Prince far I (die is in de jaren 80 al overleden), ook het ritme komt me bekend voor, maar er zitten wel nieuwe dingen in. Veel van deze lijst zit in de zware (Engelse) dub geluiden. Na creation Rebel volgen er nog 2. De eerste is van een Jazzband die duidelijk dub als belangrijke invloed hebben. Daarna Jah Wobble. Alleen zijn naam zegt al genoeg. Dit nummer is heel sterk reggae. Maar het repertoire van Jah Wobble is gigantisch breed. Misschien wel de beste eclectische artiest.
Ik wilde er ook nog wat Amerikaanse invloeden in laten zitten. Yusef lateef past er heel goed in. Zijn jazz is net zo eclectisch.
Ik heb nooit zo gehouden van de jaren 70 ballads van funk acts als Ohio Players of Geore Clinton. DJ. St. Paul draaide er dit jaar 1 van Bootsy Collins. Van een lp die ik nota bene zelf al bijna 40 jaar heb. Het is een mindset kwam ik achter. Moeilijk uit te leggen. Het zijn geen liefdesliedjes met een kop en staart, maar langzame grooves. En zo kon ik ook plotseling de Ohio Players meer waarderen. Net als de dub nummers is dit een groove. En wat voor 1. Prachtig.
De update van de Britse eclectische groove komt van Sault. Die hebben heel veel moois gemaakt. Sault is duidelijk schatplichtig aan Soul II Soul. De lp Club Classic Vol.1 hoort to mijn all time favorites. Merkwaardigerwijs heb ik de l pen de cd helemaal niet. Ik ken alle nummers van de radio. Het is soul, het is positief, met een lekker ritme. Deze omschrijving doet geen recht aan mijn gevoel bij nummers als deze maar kan het niet omschrijven. Misschien komt het nog een keer. En volgen nog meer typische Engelse dingen. Mel & Kim is een Stock, Aitkins & Waterman productie uit de jaren 80. Voor sommigen misschien te commercieel, maar niet voor mij.
Een paar nummers komen uit de playlist van Gilles Peterson. Een Britse Dj die al decennia een mooie mix van allerlei muziek presenteert. Vooral veel exotische namen, maar altijd met klasse. Hij is een van mijn beste voorbeelden van eclectische muzieksmaak. Hij zit niet altijd in mijn smaak, maar smaakvol is zijn programma altijd.
- Linton Kwesi Johnson – Loraine
- Khruangbin - People Everywhere ( Still Alive) I
- slandman - Bahar
- Simple Minds – Theme For Great Cities
- Sandoz- Spiritual Vibe
- Creation Rebel – Swiftly ( Right On)
- Lily Allen- Smile
- Jake Long- Celestial Soup
- Jah Wobble- Orion
- Yusef Lateef- Titora
- Ohio Players - Sweet Sticky Thing
- Sault – God Is Love
- Soul II Soul – Keep On Moving
- Mel & Kim- Showing Out (Get Fresh At The Weekend)
- Corrine Baily Bae- Earthlings
- Sun Ra- Outer Space Incorporated
- John Mayall – Congo Square
- Buddy Fo – Wen Its Time To Go
Geen opmerkingen:
Een reactie posten