Week 43

Het is gek hoe heten maken van het lijstje van deze week tot stand is gekomen. Donderdagmiddag had ik twee lijstjes met nieuwe muziek die ik in de trein had geluisterd: een lijst met wat electronummers en een lijst met traditionele liedjes. Beide lijstjes waren kort: ongeveer 4 nummers. Tussen Deventer en Utrecht heb ik de retrolijst aangevuld met enkele favorieten. En toen luisterde ik zondagavond nog een keer naar Alexi Murdoch. Die moest er wel weer bij. Een paar andere nummers sneuvelden en ik vond Ghost Train weer goed passen. Ik heb het lijstje nog even beluisterd en kwam toe tot dit

1.       Dwight Yoakam- It’s never allright. De man van de Bakersville country. Hij heeft vanaf zijn eerste lp(Guitars, Cadillacs etc, etc. uit 1986)  al een direct herkenbaar geluid. En zo’n 25 jaar later heeft hij dat geluid nog steeds. Zijn liedjes zijn altijd goed. Op dit nummer gebruikt hij zelfs blazers.

2.       Band of Horses- Slow Cruel Hands of time, wordt overal goed gerecenseerd, maar is wel erg traditioneel en met weinig pit, een soort Neil Young light

3.       Toby – Breath,

4.       Lylle Lovett- If I had a boat, een van de oude favorieten, net als een groot deel van de volgende

5.       John Prine -  Angel from montgomery

6.       John Gorka – Where the bottles break

7.       John Martyn-  Patterns in the rain

8.       Beth Orton. Poison tree, van heet nieuwe cd

9.       Alexi Murdoch – Blue Mind

10.   Erlend Øye – Ghost Trains